„Diabeł zakochany. Romans okultystyczny” to XVIII wieczna nowela mistyka i proroka Jacques’a Cazotte’a, która odcisnęła głębokie piętno w literaturze okultystycznej.

Cazotte przedstawia w „Diable zakochanym” historię Alvara – młodego Hiszpana, kapitana gwardii przybocznej króla Neapolu, który skuszony przez charyzmatycznego kabalistę Soberano, zgadza się wziąć udział w przywołaniu demona. W nocy pośród ruin Portici młodzieniec wstępuje do magicznego kręgu i wymawia formułę ewokacji, po trzykroć wypowiadając imię Belzebuba. Ku zaskoczeniu Alvara, demon materializuje się przed jego oczyma, pod postacią groteskowej głowy wielbłąda. Okrutny głos rozdziera uszy śmiałka. Demon zadaje pytanie: Che vuoi? (Czego chcesz?). Opanowując przerażenie i demonstrując siłę woli, Hiszpan przechodzi pierwszą próbę. Zgodnie z rozkazem swojego pana groteskowe monstrum zamienia się w psa, później w urodziwego pazia, ostatecznie zaś w przepiękną kobietę o imieniu Biondetta. Alvaro rzucony na pastwę potężnych, demonicznych sił, wychodzi cało z zastawionej pułapki. Demon spełnia życzenia Alvara i stopniowo odkrywa przed nim sekrety ducha i materii. Ich relacje stają się coraz bardziej intymne, przestrzeń pomiędzy nimi wypełnia się pożądaniem, a w sercach zaczyna kiełkować coś, czego nawet Diabeł nie potrafił przewidzieć…

Zarówno zakochany Diabeł jak i Alvaro muszą zmierzyć się z własnymi słabościami, a także przeciwnościami losu, intrygami, oraz sztuczkami sił o wiele potężniejszych od mocy samego Księcia Ciemności.

„Diabeł zakochany. Romans okultystyczny” jest pierwszym tomem kolekcji Ars Diavoli – Biblioteki Diabolicznej.

Dodatkowo wydanie zawiera przedmowę autora z 1772 r., epilog, który pojawił się wraz z ostateczną wersją powieści w 1776 roku, a także notę z fragmentem pierwszego zakończenia. Przekładu wyżej wymienionych z języka francuskiego dokonał filolog romanista Paweł Czerwiński.

Wydanie elektroniczne nie zawiera ilustracji. Jeśli Ci na nich zależy, zachęcamy do zakupu wersji papierowej.

Dreszczowiec o miłości przekraczającej granice obłędu!

„Miłość” w pół drogi pomiędzy powieścią kryminalną, a powieścią grozy. Fabuła osadzona w Bydgoszczy rozgrywa się współcześnie, ale to wydarzenia sprzed dziesięcioleci puszczają w ruch machinę zbrodni. Artyści i bandyci, ludzie przeciętni i o zwichrowanych umysłach, kobiety i mężczyźni – wszyscy oni wobec potęgi miłości są na straconych pozycjach. Kto z nich ocali życie, kto duszę, a kto jedno i drugie? Odpowiedzi w „Miłości”!

Powieść autora „Sfory”, „Drapieżnika” i „Białej Bestii”.

Odważne nagie akty rudowłosej kobiety pojawiają się w sklepie z antykami. Modelka do złudzenia przypomina córkę senatora, który w obawie przed skandalem prosi swojego brata – Jana Wirskiego, byłego oficera służb specjalnych PRL-u o dyskretne rozwiązanie problemu. Tymczasem Bydgoszczą wstrząsa fala bestialskich morderstw.

Upadły malarz Tomasz Marczyk próbuje wyrwać z objęć śmierci swoją ukochaną. Widmo kobiety nawiedza go i żąda krwi. Artysta wychodzi na łowy, jednak ku swojemu rozczarowaniu dowiaduje się, że życiodajny pigment jednej ofiary nie jest w stanie odtworzyć piękna utraconej miłości…

Jan Wirski – emerytowany oficer Służby Bezpieczeństwa PRL-u, gangster Cezary Klim i artysta Tomasz Marczyk – trzej główni bohaterowie i trzy różne pojęcia miłości…

Do czego może posunąć się człowiek, aby zakosztować najwznioślejszego uczucia na świecie? Czy można odnaleźć miłość w otchłaniach mroku?

„Potrzebował miłości. Dotąd tylko wspomnienie o niej trzymało go przy życiu. Ile trzeba krwi, by kochanka wróciła do niego, by wróciła do tego świata? Po raz pierwszy pomyślał, że nie nadąży z zabijaniem, by do syta nakarmić widmo. Zdał sobie sprawę, że ma już dość. Chciał, żeby to wszystko nareszcie się skończyło. Chciał umrzeć”.

Dominika Szostak, przedstawia historię swojej siostry Moniki, której pandemiczne służby zniszczyły nie tylko zdrowie, ale również przyczyniły się do rozpadu więzi rodzinnych i koleżeńskich. Monika – kobieta o wysokiej reputacji społecznej, która przez długie lata pracowała przy resocjalizacji skazanych, nie zdawała sobie sprawy, że największą życiową traumę przeżyje w… szpitalu.

Faszerowanie psychotropami, zastosowanie przymusu bezpośredniego, codzienne łamanie psychiki… Pacjentka z zapaleniem płuc została poddana „leczeniu”, które doprowadzić ją mogło do śmierci...

Ukoronowaniem twórczości pisarki jest jej pierwsza powieść, którą nazywa swym „łabędzim śpiewem”. „Jeden zero dla Baśki” to wielowątkowa historia o poszukiwaniu miłości, fałszywej moralności i społecznym ostracyzmie w komunistycznej rzeczywistości lat 60-tych XX wieku. Porusza również temat wojny kulturowej, czyli zderzenia obłudnego socjalizmu ze zdegenerowanym ruchem hipisowskim, w którego epicentrum znalazła się tytułowa Baśka. Wszystko to okraszone zostało erotycznymi perypetiami bohaterów, których nie powstydziłby się nawet markiz de Sade.

„Jeden zero dla Baśki” Elwira Watała to wielowątkowa powieść, której akcja toczy się w komunistycznej Polsce lat 60-tych. Tytułowa Baśka, czyli Barbara Dąbrowska – nauczycielka polonistyki, czeka na swoją wielką miłość, pragnie poznać idealnego mężczyznę, z którym mogłaby założyć rodzinę i być szczęśliwą. Książę z bajki wkrótce wkracza w jej monotonne życie, jednak on, Eryk – wolnomyśliciel i hipis ma zupełnie inne plany… Pozostawia Baśkę zrozpaczoną, a ponadto… brzemienną. Od tego momentu świat dobrodusznej kobiety staje się dosłownym polem walki o godność i przetrwanie. Napiętnowana szkarłatną literą, musi zmierzyć się ze społecznym ostracyzmem.

Czy wygra tę walkę?

Elwira Watała „Królowa Skandali” i „Mistrzyni Gawędy” autorka 14-stu polskojęzycznych książek z literatury faktu i czterech bestsellerów wydanych w Rosji zaprasza Czytelników na wyjątkową podróż w czeluści ludzkich przywar, słabości i namiętności – wszystko opowiedziane epicką gawędą.